Mateusz91 to prawda, pewnie nie tylko ja ale kazdy nigdy sie nie poddaje i kazdy zrobi wszystko by uratowac swojego czworonoga. Ja za wszystkich trzymam kciuki, aby kazdy cudaczek z zalogi trafil na swoj dom :):):)

Nie każdy niestety właśnie robi wszystko, niektórzy się poddają, jeszcze inni robią złe rzeczy .
Dokładnie niech każdy psiaczek znajdzie swój wymarzony domek pełen miłości!

Jestem zainteresowana Baronem. Chcę go mieć na swoim pokładzie! Ankieta wypełniona już dawno, wizyta też już odbyta

Chętnie podzieliłby się butelką z Panem B :p

Dziś pojechaliśmy do parku zapoznać się z drobniutką mopsiczką Bułką. Bułka jest naprawdę malutkim mopsem, jest bardzo płochliwa.

Baron nie był wobec niej ani odrobinę agresywny, jednak jest zdecydowanie zbyt energiczny dla mniejszych i płochliwych zwierząt. Spotkał dziś też kota - nie było szans na zapoznanie się, bo przestraszył go swoim porywczym radosnym zachowaniem.

Tak więc Baron uwielbia zwierzęta, ale niestety jest mało delikatny i niewyważony. Trzeba było go trzymać, bo nie dość że mógłby niechcący mniejszemu zwierzakowi zrobić krzywdę podskokami i machaniem łapami, to jeszcze z pewnością zdemolowałby dom goniąc za nim. No i dla takiego mniejszego stworka zachowanie Barona może być naprawdę przerażające. Żeby powąchać Bułkę próbował włożyć pod nią całą swoją głowę, czym prawie ją przewrócił. (Oczywiście robił to bardzo zamaszyście i energicznie.)

Baron kiedy się cieszy - a cieszy się z praktycznie każdej choćby najmniejszej aktywności - cieszy się całym sobą. Także pyszczkiem, językiem i ząbkami. To oznacza, że cokolwiek zauważy i uzna za fajne - będzie próbował to powąchać, a jak się da to polizać i wziąć do pyszczka.

Jest konsekwentnym chodnikowym zbieraczem gum do żucia. Na szczęście stosuje je zgodnie z instrukcją i nie połyka. Jednak ze względu na to, że bardzo łapczywie potrafi się zabierać za różne rzeczy znalezione na ziemi (rękawiczka, zgubiony ziemniak, suchy liść, pet, grudka śniegu, wyrzucone na trawnik jedzenie itd.) zdecydowanie trzeba go mieć na oku cały czas.

Nie wchodzi w grę także spuszczenie ze smyczy na nieogrodzonym terenie. Baron potrafi nagle się zerwać i próbować przebiec na drugą stronę ulicy, bo zauważy reklamówkę niesioną przez wiatr albo jakiegoś człowieka. Nie zwraca w ogóle uwagi na jadące samochody. A wszystko to z ogromną, ogromną radochą...

Baron nie lubi takich zabawek, bo mu się pyszczek tak mocno nie otwiera

Mój zaczyna od korka, jak już korek odpadnie (oczywiście muszę go najpierw wyrzucić by nie połknał) to wtedy zgniata butelkę i jak już powietrze wyleci to jest mniejsza przez co lata z nią po całym domu i robi niesamowity hałas

Co odkładam pustą butelkę w kąt to zaraz robi przyczajkę i zanim usiąde już lata z nią po salonie, cwany jest

a co do "petów" mój miał to samo, przy każdym musiał się zatrzymać. Ale wkońcu się oduczył :p

No i Kruella napisałaś wszystko to co miałam zamiar napisać ja więc nic dodać nic ująć.

Dodam tylko, że moja Mona franca cholerna w ogóle się nie słucha. Mogę dwoić się i troić a ta odwraca się dupą i ma wszystko gdzieś. Wiele grzeczniejsza jest lękowa Madzia, która tylko czeka na zabawę, komendy, szkolenia. Mona chadza własnymi drogami ale jest za to mega przytulakiem i ani odrobiny w niej agresji.

Hej, jestem nowa I czytam wlasnie o Baronie I jego niecheci do jedzenia z miski. Z moja Fifka bylo podobnie. Z reki jadla chetnie a z miski nawet nie myslala zeby ruszyc. Okazalo sie ze nie pasowala jej miska, pomogla wymiana na nowa I jak reka odjal. Przepraszam za brak polskich liter ale pisze z tel. Buziaki dla Baleronka

Mój również jadł z dłoni a z miski nie, dopiero namaczanie wodą i mieszanie z niewielką ilością pasztetu drobiowego zadziałało tak, że zaczął wcinać aż się uszy trzęsły

Update co do jedzenia z miski: Baron nie jadł z miski na początku swojego pobytu u mnie, zwłaszcza kiedy była pełna. Nauczyłam go z niej jeść dając mu część jedzenia z ręki, a część (taką na jednego chapsa) do pustej miski. Tak na zmianę wkładałam do pyszczka i do miski, a jak do tego zmieniliśmy karmę - to już zaczął prawie bez problemu wcinać. Czasem rano grymasi, ale pomaga na to porzucanie kija na porannym spacerze albo zabawa w przeciąganie sznurka.

Od dziś mówienie do niego "dzika świnko" jest jak najbardziej uzasadnione; na dzisiejszym spacerze porył pyszczkiem w ziemi, a następnie wyturlał z niej żołędzia i go zjadł Nie zabieram już na spacery rękawiczek, bo co chwilę muszę mu coś wyjmować z pyszczka...

Jest bardzo nieokrzesany, ale przy tym także mega kochany. Decyzję podjęłam, ale będzie mi pusto i cicho w domu bez jego chrumkania...

Może trufle też znajduje Baronek wieloczynnościowy

_________________
_________________________________________________________
Kabanos/Paco - w domu wołają na mnie Szarik. Też dziwnie..

To mały dzik z niego rośnie

Co wiemy o przeslosc Borona zanim trafil to DT?
Gdzie zostal urodzony? W Polsce? Dlaczego zostal oddany?

Agent z Barona z tym żołędziem :p

Ankieta wypełniona wizyta odbyta czekamy z niecierpliwością na decyzję

Co tam słychać u Barona ?

O jego przeszłości wiemy niewiele, ale to co wiemy nie jest takie złe.

Baron miał właścicielkę, mieszkał z nią najpewniej w domu - wnioskuję to z jego typowo domowych zachowań. Myślę, że były próby układania go, ale niezbyt konsekwentne.

Właścicielka oddała go do fundacji sama, ze względu na trudną sytuację życiową. Co dokładnie się wydarzyło i czy miało jakikolwiek związek z psem - nie wiem. Świnka trafiła do mnie ze starymi dokumentami, m.in. książeczką zdrowia. Miał szczepienia, miał leczone zapalenie gruczołu odbytowego i zapalenie ucha.

Był też "leczony" na alergię - trafił do mnie z lekami. Leki były nakierowane na niwelowanie objawów, tłumiły świąd i odruch drapania. Ale alergia jako taka nadal była.

Dziś jadę z nim do specjalisty od chorób dermatologicznych, będziemy robić morfologię i dokładniejsze badanie stanu skóry. Być może także zeskrobina, a potem może i nawet będą potrzebne testy alergiczne.

Baron ma się dobrze, jest sobie szczęśliwy i radosny - nieustannie.

I jaki jest stan skóry ?

Pozdrawiamy
Agata, Mateusz

Oględziny nie dały żadnych nowych informacji, czekamy na wyniki badań. Wysypka się nie nasila, ale też nie schodzi całkiem. Tam, gdzie miał największe podrażnienia, teraz skóra się trochę przebarwia i staje się grubsza.

Pan doktor zapewnił mnie, że jeśli w laboratorium po wstępnych badaniach zauważą, że warto zrobić też kierunkowe, to od razu dostanę sygnał telefoniczny jakie to badania i jaki dodatkowy koszt to będzie i zrobią je od razu na tej samej próbce. Raz, że pewna oszczędność pieniędzy, a dwa, że duża oszczędność czasu. Sami zaangażowani ludzie, aż zazdroszczę Baronowi opieki medycznej

Co ciekawe - po odstawieniu leków przed badaniem Baron wcale nie zaczął się drapać jakoś mocniej... Więc one chyba tak średnio na niego działają. Wróciliśmy jednak na zalecenie lekarza do Encortonu.

Tym razem podczas badania Baron się trochę zestresował i posypało się z niego sporo sierści - weterynarz chciał sprawdzić, na ile mocno mu wypada. Przejechał po nim dosyć mocno ręką kilka razy i wypadła o wiele bardziej niż na co dzień - stres najwyraźniej potęguje mocno ten problem.

Poza tym, od kiedy Baron u mnie jest ćwiczę z nim podstawowe komendy. Oto moja subiektywna ocena stopnia, w jakim je przyswoił:

siad 8/10
łapa 9/10
piątka 9/10
chodź do mnie (na dworze) 7/10
czekaj 7/10 (w mojej obecności, kiedy coś przy nim robię)
hop 6/10 (najnowsza)
powoli 3/10
noga - chyba 0, bo czasem mu się udaje na komendę, ale tak samo często zdarza mu się przypadkiem iść obok mnie

oddaj 2/10... (po prostu słabiej trzyma)
przynieś 0/10... (nie rusza się z miejsca, jak się czymś bawi na dworze to nie chce też z tym do mnie przyjśc, dlatego odjęłam mu punkty w tej kategorii)
wypluj 0/10... (jak słyszy tą komendę to połyka cokolwiek ma akurat w pysku )

Jak coś jest jego, to chce to mieć dla siebie i koniec

Poza tym: komenda wydana ze smakołykiem w ręce: 11/10...

Oprócz tego próbuję go uczyć kierunków prawo/lewo, ale Baron robi tak wiele bączków, piruetów i obrotów, że chyba słabo rozróżnia.

Baron ma więc spory potencjał, da się go nawet całkiem sprawnie nauczyć niektórych rzeczy.