Hej kochani. Co tam u Was?

Znam ten uczuć, gdy pies odbiera miłość męża...u mnie kiedyś były buziaki ze mną już od drzwi...teraz? najpierw wymiziany jest Rocki, a ja tylko słyszę: cześć stara...

i tyle z wielkiej miłości!

A prawda jest taka, że na takiej psiej dupce mój mąż też by się nie oparł i też by mnie zdradzał na miziankach...

_________________
W moim sercu, jak na kanapie - rozłożył się buldog i chrapie...

Taki już los nas, zwykłych śmiertelniczek...



Coraz lepiej Nie odzywałam się w weekend, bo dużo pracowaliśmy z psiakami i ogarnialiśmy ostatnie "sprawunki" przed świętami, a wieczorami delektowaliśmy się spokojem (czyt. baliśmy się ruszyć, jak już obie bestie zasnęły na kanapie).

Są ogromne postępy. Na spacerach (ultra krótkich, bo Królowa sobie nie życzy marnować czasu poza kanapą) obwąchują się i z przodu, i z tyłu :p Bobik już nie gna do domu, jeśli Balbina tam została i mogę sobie z nim pospacerować spokojnie. Przestali kłócić się w garażu (przez który wchodzimy) i w windzie, więc już nie trzeba wnosić go na rękach
Funkcjonujemy już w miarę normalnie, poza sporadycznymi atakami złości, Balbina i Bobik potrafią przebywać w jednym pomieszczeniu bez smycz, patrzą na siebie coraz ciekawiej. Bobik działa już prawie jak maszynka, bo od jej przyjazdu dostaje tyle smaków, że oesu. Jest też coraz bardziej zainteresowany starszą siostrą, chce się zbliżać, patrzeć, co ona robi, nie przeszkadza mu już nawet, jak ja ją przytulam. Balbina jeszcze ze sporym dystansem do młodego, chyba trochę zazdrosna o Pawła, ogólnie teraz ona znacznie częściej się złości i prowokuje, i trudniej jej się uspokoić, ale też momentami trochę jakby dawała się zdominować, odwraca się, unika konfrontacji. Bardzo szybko załapała, za co dostaje się smaczki i nawet jak żebra o nasze jedzenie, to już w pozycji siedzącej, jakby na baczność przy nodze, a nie próbując dostać się do talerza, ręki lub twarzy
Jeśli chodzi o jednoczesne mizianki, to to się u nas nie sprawdza, bo w towarzystwie Balbiny Bobik wcale nie daje się miziać, więc kiedy Balbina jest głaskana/tulona, któreś z nas bawi się z Bobkiem jego zabawkami (Balbina ma je w nosie). Ale też można bez problemu tak po prostu dotknąć jedno, kiedy drugie patrzy. Wspólne posiłki ciągle trochę nerwowo, ale da się przeżyć.

Jeszcze sporo pracy przed nami, ale mamy regularnie małe przełomy, więc to nam dodaje dużo otuchy. Wczoraj na przykład, jak mnie nie było w domu, Paweł z Bobikiem na rękach kucnął przy Balbinie, a ona go na luzie powąchała. Bobika, nie Pawła

Ulubiona zabawa Balbiny: kopanie tuneli pod kołdrą.

hahahhahahaha no nie ta pierwsza fota mnie powaliła, idealna na poniedziałek

_________________
Kasia, Afera i Rumba

Balbina wygląda jak ja z rana. Niestety nie tylko w poniedziałek...

_________________
W moim sercu, jak na kanapie - rozłożył się buldog i chrapie...

Ponoć psy upodabniają się do swoich właścicieli. U nas też się sprawdza, z tą różnicą, że mnie język nie wypada... Jeszcze

Jak zareagowałby Bobik, gdyby leżał tak sobie na Twoich kolanach i podeszłaby do Ciebie Balbina?

Od dwóch dni nasze pociechy się jedynie straszą w różnych konfiguracjach. Staramy się oczywiście unikać sytuacji stresujących, ale oboje zaczęli luźno chodzić po domu i trochę na siebie jeszcze pokrzykują. Zdarza się, że Bobik podbiega oszczekać Balbinę, jak jest dwa metry od jego zasobów (mnie, zabawki, stołu, cokolwiek), a zdarza się, że stoi koło mnie spokojnie, jak Balbina próbuje się na mnie wspiąć. Nadal ćwiczymy, robimy jak najwięcej rzeczy wspólnie, po równo. Ona próbuje go gonić, jak jest wyżej od niego, czyli na kanapie (Bobik w przeciwieństwie do niej nie wskakuje tam sam, bo zawsze go wsadzaliśmy, a ona myk i jest, więc nie zawsze udaje mi się upilnować równouprawnienie). Ogólnie teraz już naprawdę żyjemy, poranki są przyjemne, psiaki się obwąchują, chodzą po mieszkaniu, czasem się wnerwią na siebie i czasem wystarczy "Spokój!/Zostaw!" i odpuszczają, a czasem ich jeszcze izoluję, żeby się porządnie wyciszyły (jeśli kłótnie powtarzają się często w krótkim czasie), ale jest już bez porównania lepiej

Jedziemy na Wigilię do moich rodziców Trzymajcie kciuki za nasze pociechy, żeby była zgoda

Spokojnych i pięknych Świąt dla wszystkich Marynarzy i wszystkich Załogantów :*

Ale miło sił czyta Wasz progres a właściwie progresy Najlepszego.
Na obczyźnie może sie okazać, ale psy będą tak zaaferowane innym miejscem, ze na siebie w ogole uwagi zwracać nie będą. Niestety może też być odwrotnie Powodzonka.

_________________
Has Big Ears and Still Doesn't Listen - My Frenchie

Dziękujemy Wigilia i pierwszy dzień poszły naprawdę fajnie, oba pieski nie mogły narzekać na brak czułości od całej rodziny (i szynki przemycanej przez babcię), spięcia były bardzo sporadyczne, ale dziś rano Balbina zaczęła plamić i humorzasta się zrobiła okrutnie :p Bobik biedaczek życia nie ma, siostra go goni, jak tylko pojawi się w zasięgu jej wzroku. Na spacerze na szczęście po staremu wszystko pięknie

Pozdrawiamy!

Haha prawdziwa kobieta z niej

_________________
Kasia, Afera i Rumba

Gacie pierwsza klasa

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

"Ciężkie dni" zawsze mają wyczucie czasu...... Piękne majtasy

_________________
https://www.instagram.com/trufelita/

super wygląda w tych gatkach

Załączam więcej ujęć gaci naszej modnej panny :p i postępy kanapowe naszego rodzeństwa w dwóch wariantach a, i jeszcze Balbina wgnieciona w Pawła w standardzie

Super, extra, fantastycznie a gaciorki poprostu rewelka a raczej panna wygląda w nich rewelacyjnie

Tatko widać ma,względy u Balbinki

Uwielbiam takie kanapowe lenistwo

_________________
Kasia, Afera i Rumba