Najpiekniejsza dziewczyna zaraz po Heli ☺

Ona mi wygląda na łobuziarę ten błysk w oku mówi sam za siebie!

Z wielką chęcią przyjmiemy tą słodką kluske rąk do miziania i buziaków do całowania by ci nie zabrakło,ale byś była rozpieszczana

Marzena, Gabi nie jest łobuziarą akurat.

Meva3 , u nas też nie brakuje takich rąk.

My mocno trzymamy kciuki ,żeby mała zamieszkała w Gliwicach i,że będą okazje na wspólne spacerki.
U Kasi zostanie prawie jedynaczką - nie licząc moich odwiedzin z dziewczynami
A co do kanapy podziwiam ,że jesteście tak konsekwentni , ja próbowałam ale słabo mi idzie.
A powiedz mi jak to jest z tą jej dominacją, gdy pojawia się drugi pies dominujący dochodzi do spin?
A tak z ciekawości , Gabi wydaję się takim średnim buldożkiem czy mi się tylko tak wydaję ?

Ja też zazwyczaj nie byłam konsekwentna ale z biegiem czasu nauczyłam się tego. Konsekwencja bardzo ułatwia życie. Moja Mona nie leży na kanapie bo nigdy nie miała takiej potrzeby. Czasem wejdzie ale poleży chwilkę, poprzytula się i idzie spać na legowisko. Z racji tego nie pozwalam również Gabrysi i ona nie ma nic przeciwko temu. To bardzo karny pies, posłuszny. A taki zakaz wskakiwania na kanapy jest wielkim ułatwieniem chociażby wtedy gdy suka jest po sterylce, ewentualnie po operacjach łap jak to było w przypadku naszej Mony.

W zasadzie buldogi zawsze lubią dominować. Kiedy wcześniej miałam dwie dziewczyny to co rusz dochodziło do spin, ba wręcz do walk do krwi. Ale poza tym żyć bez siebie nie mogły, szalały ile wlezie i układały się w "puzzle".
Tutaj nie ma tej zażyłości ale to może nadejść z czasem więc to mnie nie niepokoi ale raczej to, że Gabrycha się zadomowiła i tym samym chce uzyskać jakąś pozycję w stadzie. Jest niewysterylizowana przy tym więc hormony szaleją i Mona się wycofuje. Nie możemy pozwolić aby to dalej zaszło i aby dom nie był azylem Mony. Zaczęłam Gabi ustawiać bardziej na ostro od kilku dni i wzmacniać Mony pozycję w stadzie a że Gabi jest mega mądralą to zatrybia o co chodzi. Na dzień dzisiejszy widzę już po jej wzroku kiedy kombinuje. Wystarczy głośniejsze "eeee" i luzuje a Mona już nie czeka na jej pozwolenie czy może wejść przez próg.

Gabi jak dla mnie jest dużą sunią. Jest bardzo masywna, ma szeroki kark, wielką głowę i rozbudowaną klatkę. Mocne, krótkie i szerokie łapy. No właśnie, na łapę tylnią zaczęła lekko kuleć. Nie wiem czy to tylko nadwyrężenie czy rzepka. Poobserwujemy.


Na chwilę obecną potrzebujemy trochę więcej czasu bo musimy być pewni naszej decyzji. Wiadomo, że nie mówię o miesiącach zwłoki bo dla nikogo nie będzie to dobre ale chcę dać szansę nam wszystkim. Chcę zobaczyć czy ostrzejsze zasady spowodują, że Mona zacznie normalnie się zachowywać i czuć się bezpiecznie czy też będzie tak jak jest lub gorzej... Dzisiaj już przychodzi do domu normalnie, nie spędza całego dnia na dworze.
Oczywiście będę o wszystkim informować na bieżąco, to nie jest dla nas łatwe bo chociaż logika podpowiada sensowne rozwiązanie to gdzieś tam w głębi serce nie może pogodzić się z tą sytuacją.
Chciałabym też doprowadzić do końca sprawy zdrowotne Gabrysi. Miała ona korektę podniebienia i kieszonek krtaniowych. Gabi się dusiła, miała tak przerośnięte podniebienie. Ze względu na dużą interwencję chirurgiczną doktor nie robił od razu nosa a tutaj niestety też trzeba korygować.
Tak więc w środę będzie zabieg , przy czym najprawdopodobniej wykonamy również sterylizację.
Kochamy Gabrysię i czujemy się tak jakbyśmy mieli oddać psa, który jest z nami od zawsze. Dlaczego to musi być takie trudne?? Masakra.

takie deyczje zawsze są trudne jak miałam oddać Kropkę do innego domu tymczasowego, serce pękało łzy leciały ale wiem,że to była najlepsza decyzja ma wspaniałą rodzinę i w DT pięknie się odnalazła i rozwinęła a niestety z naszą Lolką się nie dogadywały i nie było to możliwe działało na niekorzyść u obu, za to jak pojawiła się Kati mimo zgrzytów czasem kochają się bardzo- dlatego ja wierzę w przeznaczenie.
Na zdjęciach Gabi wygląda jak taka słodka kuleczka, ale jak na nią patrzę to widać w oczach takiego małego diabełka.

Nie śpieszcie się, to musi być w pełni przemyślana decyzja. Dajcie sobie szansę, próbujcie, skoro serce tak podpowiada.

Ja miałam ostatnio taką sytuację. Mam mopsiczkę i trafiła do mnie na dt charakterna angielska dama. Kilka razy przetrzepała mopsi skórę, ale również była karna. Z dnia na dzień było coraz lepiej. Alina (mopsia) do tego stopnia zakumplowała się z Buką (angielką), że czuła się przy niej wręcz bezpiecznie. Nienawiść, zazdrość i dominacja Buki przerodziła się w miłość. Ważne jest Twoje podejście:) i konsekwencja. Buka nie wchodziła ani na łóżko do nas, nie mogła na początku wchodzić do posłania Aliny, dostawała jeść po Alinie, wchodziła do domu po Alinie. Każdy mruk Buki do Aliny był karany i po pewnym czasie (jakieś 2 tyg.) była miłość ogromna. Wylizywanie fafli, spanie na jednym łóżku. Alina wcześniej nie mogła nawet przejść koło miski Buki bez awantury, a później wyjadała jej chrupki z mordy. Trzymamy kciuki z Aliną!

Dziękuję za dobre słowa.

Powodzenia w podjęciu najlepszej z możliwych decyzji
U nas na początku jak przyszla na Tymczas Pixi (BA)było podobnie Pufka(Mopsia) uciekała ze swojego koja chowała się i widać było psychiczną dominację Pixi. Teraz wielkiej miłości nie ma ale jest tolerancja. Jak przytulałam to po równo, smaczki w tym samym czasie, miski też. Pufkę przepuszczałam w drzwiach Pixi musiała wejść druga i zawsze jej mówię że nie wolno Pufki przepychac, czasem Pixi bardzo się stara być bliżej mnie niż Pufa to przywołuje Pufę i daję Pixi do zrozumienia ze Pufa jest dla mnie bardzo ważna. Gdy zdarzyło się Pixi kłapnąć na mopsie stanowczo powiedziałam nie wolno i odsyłałam ja do koja. Działa dziewczyny kumplują się nie ma agresji mocno trzymamy kciuki za Was

Wierzę Moniko, że podejmiesz słuszną decyzję. Możesz być dodatkowo pewna, ze ja i Damian damy Gabrysi tyle miłości, ciepła i zaangażowania ile tylko zdołamy "unieść".

Ja tak pieszczotliwie... żeby nie usłyszała, bo to DAMA to może się obrazić? :)
hihih

Nie mogę podjąć innej decyzji. Musimy oddać Gabrysię. Nie będę dłużej "próbować" bo to nikomu nie wyjdzie na dobre.
Po odejściu Lili, Mona bardzo zamknęła się w sobie. Zresztą odejście Lili zburzyło cały nasz świat i tak jest do dzisiaj. Chociaż minęło już 7 m-cy to Mona dopiero od ok dwóch miesięcy zaczęła być zupełnie innym psem. Wesołym, otwartym, zabawnym i tak kochanym; dopiero zobaczyliśmy jaka jest naprawdę, jaki wspaniały ma charakter. Wcześniej była zawsze na drugim miejscu bo Lili była naszym oczkiem w głowie.
Teraz Mona się wycofała, ustąpiła miejsca Gabrysi. Wiem, że jeśli Gabi zostanie to będzie na pierwszym miejscu, stanie się naszym oczkiem w głowie bo jest tak cudnym psem i kocha całą sobą. A ja nie chcę aby Mona była znowu stłamszona bo nie zasługuje na to.
Choć serce mi pęka i łzy się leją kiedy to piszę to wiem, że Gabi musi znaleźć nowy dom. Dla niej nie jest ważne stado psów, ona nie szuka ich towarzystwa. Ona szuka człowieka, jego obecności, dla Gabrysi ważny jest JEJ WŁASNY człowiek. Jestem o tym przekonana dlatego z bolącym sercem ale czekamy na domek, który będzie dla niej najbardziej odpowiedni.

Wierzę, że podejmujesz dobrą decyzję. Nie myślisz egoistyczne, tylko robisz to ze względu na psy, dla ich dobra.
Wiem, że jest Ci bardzo ciężko, jesteśmy z Tobą. Gabi na pewno znajdzie wspaniały dom, a Ty będziesz mogła śledzić jej losy.

Monia, wiem ze ta decyzja jest ciężka... Trzymaj się. Masz dobre serduszko, a Gabi na pewno będzie szczęśliwa w swoim nowym domku, gdzie będzie oczkiem w głowie właścicieli. :*

Może u nas Gabi dostanie to co jej potrzeba ??

Trudna decyzja, ale ważne, że podjęta z myślą o psie

Oj Gabryśka Gabryśka! I coś Ty dobrego narobiła! Fanów sobie tylu pozyskałaś a teraz ciotki mają ból głowy jak tu wybrać tego jedynego?

My bardzo chętnie... Bardzo? Co ja gadam. B A R D Z O... Bardzo chyba nie oddaje tego co czuję do tej słodkiej grubiutkiej kuleczki. Po prostu oszalałam.

Od kiedy ją zobaczyłam o niczym innym nie myślę, Monia zresztą może potwierdzić. A dzisiaj w nocy mi się śniła, mam nadzieję, że to znak?