To prawda, każdy kto go widzi mówi „O rany, ale duży”. Ale żeby wywoływał strach, to trzeba być wyjątkowo bojaźliwym

Hahah Ania dobrze mówisz
Aczkolwiek Lucek swego czasu również wywoływał strach, że ludzie przechodzili na drugą stronę ulicy a teraz w majtasach to nikogo już nie straszy z Mulanka u boku


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

Update co do kwestii zdrowotnych: wczoraj u weterynarza uszko dokładnie obejrzane i potwierdzone, że już prawie zdrowe, skóra też lepsza, chociaż dostaliśmy jeszcze specjalny spray do łapek i innych podrażnionych miejsc, żeby się lepiej goiły. Póki co spray został najgorszym wrogiem Scottiego - ucieka przed nim, aż się kurzy (ale tak samo było przy pobieraniu krwi - największe protesty w czasie dezynfekcji, a nie w czasie kłucia ). Trzeba więc go brać podstępem.
U weterynarza udało nam się też wczoraj zważyć na spokojnie i możemy potwierdzić już oficjalnie: równe 19 kg bulldoga! Tyle, co spotkana w poczekalni koleżanka angielska

Poza tym codziennie coraz lepiej się poznajemy, dużą atrakcją jest też nowy Kong, który zajmuje Scotta na długi czas i sprawia mu wiele radości. Scottie nadal chętnie zostaje sam w domu, wręcz wydaje się, że to dla niego wielka przyjemność - gdy wracamy, bardzo powoli się budzi, wstaje i łaskawie przychodzi się przywitać. Uwielbia też długie spacery (które zresztą robią mu też dobrze na stabilność nastrojów), i właśnie z takiego spaceru po ulubionej miejscówce poznańskich psiaków mamy tu dla Was zdjęcia [i jedno z kanapy, no bo wiadomo]

Mega przyjemnie się czyta Wasze posty - widać, że każdy to postęp, bo wkładacie dużo pracy w Waszą relację <3

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

19 kilo No piękny okaz Ale bym go wytulała chętnie

No słodziak jest nieziemski. Był wczoraj na kąpieli w psim spa i dziewczyny powiedziały, że anioł po prostu - grzeczny, chętny do współpracy, nie bał sie suszarki. Trochę się tego obawiałam, bo wiadomo, ale okazuje się, że zupełnie niepotrzebnie.

Piękny chłopak

Wysłane z mojego CLT-L29 przy użyciu Tapatalka

To zdjęcia nam tutaj podrzuć po tym psim spa
Gdzie chodzicie?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

Czyste wylegujące się psie ciałko.
Chodzimy do wyspy psa na os. Piastowskim - tam chodziła nasza poprzednia psinka, pies moich rodziców i teraz pies znajomych, z naszego polecenia. Fajne dziewczyny tam pracują, ze świetnym podejściem - generalnie polecamy.

Ale ten Poznań mały I my tutaj chodzimy
Korzystajcie z dzisiejszej pięknej pogody :*

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

Scottie przypomina, jak należy się zachowywać w czasie obowiązywania ograniczeń w przemieszczaniu buldożków i ludności.

Najważniejsze: w miarę możliwości zostać w domu! Kanapa, kocyk, książka - wszystko, na co zwykle nie ma czasu:


Można oczywiście wyjść na spacer, a nawet trzeba - maksymalnie z dwoma człowiekami, i trzymać ich na długość smyczki od innych człowieków (mówią, że jakieś półtora metra, ale jaki buldożek umie w metry! )


W domu zresztą też nie trzeba rezygnować z ruchu i sportu - świetnym pomysłem jest joga, najlepiej z piłeczką, bo wszystko jest lepsze z piłeczką.


A gdyby widok czterech ścian kompletnie już się znudził, to zawsze można popatrzeć na świat przez świeżo umyte (przez ludziową oczywiście) okno - i popilnować terenu, żeby żaden obcy pies nie przeszedł nieoszczekany!

Ha, opalanie gratis


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

Wzorowy obywatel w czasach kwarantanny pięknie się prezentuje !

Wysłane z mojego SM-A750FN przy użyciu Tapatalka

Scottiemu niedługo stukną trzy miesiące od momentu, kiedy został nowym członkiem naszej rodziny. Jest szalony, energiczny, zabawowy, a wieczorami przed spankiem po prostu słodki jak miód. Uwielbia kocyki, poduszki, czasem i swetry nieopatrznie gdzieś przez nas rzucone. Jak coś jest miękkie, to warto ułożyć tam buldożkowy tyłeczek. Zdrowotnie też nie najgorzej, alergie chyba opanowaliśmy (łapki nadal są lekko czerwone, ale przynajmniej już ich tak strasznie nie liże ani nie gryzie). W poniedziałek zaliczyliśmy niestety wizytę na psim pogotowiu, bo Scottie poślizgnął się na deszczu na wieczornym spacerze. Na szczęście skończyło się na potężnym strachu, bo okazało się, że łapka jest tylko lekko nadwyrężona. Poza tym cud miód malina. Kilka zdjęć pokazujących Scottiego w jego naturalnym środowisku: w aucie na jednej z nielicznych przejażdżek (okres pandemii niestety nie sprzyja wyjazdom z psem), jako niemy wyrzut, że ktoś śmie pracować, a nie głaskać psa oraz wśród miliona poduszek jako książę na ziarnku grochu.

Dobrze, że ostatecznie nie stało się nic poważnego! Scottie weź nie strasz mamy A poza tym prezentuje się cudnie!

_________________
Frania&Bożena&Kazik MOPSOWISKO

Ani się człowiek (i pies) nie obejrzał, minęły kolejne 2 miesiące! Kolejne wiadomości znów mieszane. Życie ze Scottiem jest ekstra, my czujemy silną więź z nim, a on - mamy nadzieję - z nami, jest wesoły, towarzyski, kocha zabawy i przytulanki, żadnych prawdziwych problemów wychowawczych też jeszcze nigdy nam nie sprawił. Ale niestety okazuje się, że jest trochę jak Alfa Romeo - prześliczny, ale mocno awaryjny Z alergiami skórnymi radzimy sobie na bieżąco i zwykle wygrywamy, niestety są też trochę większe zmartwienia, których źródłem są jego plecki. Pewnego dnia, gdy nic nie zapowiadało problemów, po udanym porannym spacerze Scottie nieźle nas nastraszył - zaczął ni z tego ni z owego chodzić na kompletnie sztywnych łapkach i jakiś taki skulony. Szybka wizyta u lekarza, rentgen na śpiąco i okazuje się, że kręgosłup w sumie do niczego: tu zwapnienie, tu zwężenie, tu osteofity - a wszystko to tylko zapowiedź przyszłych problemów, bo aktualnie to akurat dyskopatia. 2 tygodnie rygorystycznie ograniczanego ruchu, noszenia po schodach (co raczej pozostanie normą) i niestety bez żadnych gwałtownych zabaw (żegnaj, piłeczko!) dały efekt - zapalenie ustąpiło i obecnie powoli, stopniowo wracamy do bardziej normalnej aktywności - chociaż pierwszym buldozim mistrzem agility Scottie już raczej nie zostanie... My jednak cieszymy się, że ostatecznie wyszedł z tego bez komplikacji i znów jest radosny i rozbrykany
Wkrótce czeka go też pierwszy wspólny weekend za miastem, ciekawe, czy mu się spodoba.
A na okrasę kilka zdjęć - jedno smutne, z kliniki, i dwa urocze, z domu

Słodziak

Wysłane z mojego CLT-L29 przy użyciu Tapatalka

Scottiemu minęło już pół roku u nas! Ale zleciało... z tej okazji wrzucamy porcję świeżych zdjęć – jak widać, Scottie zaliczył już między innymi wakacje nad polskim morzem. Od razu został królem plaży, urzędującym we wspaniałej, własnoręcznie wykopanej dziurze, potem musiał trochę poodpoczywać, ale było warto. Ogólnie wszystko spoko, tak można żyć – pies w walizkę i w drogę (no tak naprawdę, to nie w walizkę, tylko miał całe swoje wygodne miejsce na tylnym siedzeniu, ale wiadomo, wszędzie, gdzie się pies położy, jest jego miejsce).

Urlop był fajny, ale chyba mocno nie przeżył czyli na plus


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

_________________
https://www.facebook.com/LuckyPugfromSAB
http://www.lucekimulan.blogspot.com

Kolejna porcja newsów i zdjęć od naszego Scottiego - najpierw newsy. Nie ma ich wiele, bo z wiadomych względów mało się dzieje, ale za to jest jeszcze więcej wspólnego siedzenia na kanapie i głaskania pieska, więc nie można narzekać. Najwięcej nowości z frontu zdrowotnego - Scottie jest teraz wyposażony w leki jak dobrze ubezpieczony emeryt i łyka sobie tabletki na alergię, na tarczycę i na uzupełnienie kwasów omega, ale dzięki temu jest jeszcze śliczniejszy, a jego sierść jest gęsta, mocna i lśniąca jak z reklamy szamponu. Jak jeszcze "można było" i była jako taka pogoda, to zaliczył też wycieczkę do lasu, gdzie biegał bardzo chętnie, wąchał wszystkie nowe rośliny i inne atrakcje, właził w każde krzaki - i trochę dostał wysypki na brzuszku, ale zaraz przeszła, gdy tylko wróciliśmy w znane, miejskie rejony. I to właściwie tyle - teraz proszę patrzeć i podziwiać jak Scottie pięknie wygląda na zewnątrz oraz w domowych pieleszach A przy okazji obala mit, że to tylko koty włażą w różne dziwne pojemniki!