Diconik musi trafić do naprawdę odpowiedzialnego domku dlatego pewnie ciotki dogłębnie sprawdzają kto podoła tak waznemu zadaniu

oj ciężko będzie miał nowy domek aby dorównać wujkom

Jestem taki dostojny

A tu siedzę. Niby taki nieśmiały

Leżę po spacerku.

W mojej twierdzy. Gdzie czuję zen. Gdzie zbieram energię na kolejne przygody.

Wujek Oskar przeprasza za jakość zdjęć ale widać na nich moje piękno i wewnętrzny magnetyzm.

Pozdrawiam
Dixon
wujek: Oskar i Kamil

Te lasery z oczu
Przeczytałem cały wątek i zgadzam się, że opisy bardzo fajne.
Ale wydaja mi się, że przydałaby się mini ściaga dla przyszłych włascicieli Dixona, co robić, na jakie komendy reaguje, jak interpretować jego zachowania
Ja nawet nie startuję w konkusie po Niego. Bo jak jeszcze miałbym siłę woli, żeby pilnować zasad, tak inni domownicy rozpieścili by Go jak dziadowski bicz
Chociaż... ironią by było, jaky to ja wykręcil taki numer

Oczywiście przyszły dom dostanie instrukcje obsługi Buldoga odemnie

Pozdrawiam
Wujek; Oskar

Fajne te ostatnie zdjecie taka postawa 'co ty mi tu foty w mojej twierdzy robisz! '

Łobuziak kochany. Teraz to już pewnie pies na 6 .
Buziaki w ten slodki pyszczek Dixonku :*

Ostatnie zdjecie typu : Właśnie wujek wydałeś na siebie wyrok śmierci

Laserowe spojrzenie

_________________
"Pies jest jedyną istotą na świecie , która bardziej kocha Ciebie niż samego siebie"

Cześć i czołem wszystkim moim gościom , to ja wasz ulubieniec.

Kolejne dni u wujaszków mijają bardzo fajnie. Ja wciąż pracuję i utrwalam żeby mój nowy domek miał ze mną łatwiej. Wujkowie są ze mnie bardzo zadowoleni, z moich postępów, zachowania oraz z całego procesu nauki nowych rzeczy. Jednak ja ciągle czekam na swój nowy dom.

Jeśli jest ktoś kto by mnie chciał i w pełni świadomości po przeczytaniu całego mojego wątku uważa że nadal mnie chce to piszcie odzywajcie się do ciotek z zarządu a one na pewno nie zostawią tego bez odzewu. Wspaniale mi u wujaszków jednak chciałbym już mieć swój port. Im dłużej jestem u chłopaków tym bardziej się do niech przyzwyczajam a smutek z rozstaniem będzie mocniejszy. A tego by żadna strona nie chciała.

Wujek Oskar jest ze mnie bardzo dumny gdyż wczoraj pokazałem że zaufałem im. Położyłem się wujkowi Kamilowi na kolanach i usnąłem sam bez namawiania wszedłem oczywiście za zgoda i padłem jak ta kawka na ciepłych nóżkach wujaszka.
Aż się mi Panowie popłakali że się aż tak do nich przekonałem.

Podobno ludzie którzy są zwolennikami teorii dominacji powiedzieli by że dominuję nad człowiekiem ale wujek Oskar mówi że ja zaufałem człowiekowi i że powinienem być z siebie dumny. Wiec tego się trzymam.

Aaaaa i już nie jestem brązowym buldogiem tylko pięknym czarnulkiem. Jestem jak kameleon w zimę brąz na lato czerń. Słoneczko robi swoje a ja się w nim kocham wygrzewać.


Pozdrawiam
Dixon
wujek: Oskar i Kamil

Taki piękny ja. Już chodze na flexi bo się nauczyłem że nie wolno ciągnąć.

2.

A tu foty jak się u wujka Kamila na kolanach.

Taki ze mnie nietoperek

A tu widać moją czerń

Boska ta ostatnia fota
Dixonku, gdzieś na pewno czeka na Ciebie wymarzony domek