Witajcie...
dziś mam najgorsze wieści...
Niestety wczoraj nagle i niespodziewanie Killuś od nas odszedł. Ok. 18 zaczął bardzo ciężko oddychać i bardzo szybko tracić siły, od razu pojechaliśmy do weterynarza, jednakże nie zdążyliśmy go dowieźć przytomnego - a mamy 5 min do przychodni 24h
Killuś odszedł już w aucie, pomimo 30 minutowej reanimacji nie udało się go uratować. Poprosiliśmy o sekcje, która wykazała, że nasz pimpuś miał w sobie tykającą bombę, o której istnieniu nie mieliśmy pojęcia - sporych rozmiarów guza na śledzionie
((
Jak to się stało, że tego nie zauważyliśmy? Owszem Killuś był w ostatnim czasie osłabiony, jednak na jedzonko i zabawę wciąż miał ochotę, po prostu nie chciało mu się chodzić, a my byliśmy przekonani, że to przez problemy z dysplazją - w czym niestety utwierdzał nas nasz weterynarz. Tak bardzo jestem na siebie wściekła, że straciłam totalnie czujność na ewentualne inne dolegliwości, bo miał przecież powód tego rozleniwienia i niechęci do spacerów - dysplazja.
Wiem, że zawiedliśmy go niewystarczającą czujnością. Nie wiem, czy usunięcie śledziony pomogło by Killusiowi, być może miał już jakieś przerzuty, ale nie potrafię sobie tego wybaczyć, że nic nie wiedziałam o tym, że w jego organizmie rośnie taki potwór. Dlatego bardzo Was wszystkim przestrzegam nawet jeśli macie racjonalny powód/schorzenie złego samopoczucia Waszej bulweczki, sprawdzajcie dalej, badajcie, trzymajcie rękę na pulsie! Nie można ufać w 100% lekarzom, którzy mówią, że dany objaw na pewno dotyczy już zdiagnozowanego schorzenia.
My zapłaciliśmy najwyższą cenę za nadmierne zaufanie do weterynarza i utratę czujności w obliczu innego schorzenia, które wydawać, by się mogło w 100% tłumaczyło objawy:(
Był z nami zdecydowanie za krótko! Bardzo Was proszę nie popełniajcie naszych błędów!
Mam nadzieję, że on nam to wybaczy.
nie obwiniajcie się w końcu Daliście chłopakowi mnóstwo miłości. To niesprawiedliwe, że tak szybko odchodzą... trzymajcie się 
